27: خانواده ما قسمت 27- نام نیک
آرزو:
سلامی به بزرگی جلال خداوند به همه شما دوستداران و همراهان برنامه خانواده ما
حامد:
درود و صد دورد به شما همراهان جان
آرزو جان می‌دونی من چرا موسیقی رو به عنوان هدفم انتخاب کردم ؟
آرزو:
نه نمی دونمحتما از روی علاقه بوده ؟
حامد:
آره ولی چرا دوسش دارم و چرا انقدر تو زندگیم مهمه ؟
آرز:
خب چرا اینقدر دوسش داری ؟
حامد:
به خاطر اینکه من از فراموش شدن به شدت می‌ترسم
موسیقی باعث میشه که حداقل نسل‌های بعدی هم اسم منو به خاطر بیارن و از من یاد کنن
مثلاً من از نسلیم که حتی قمرالملوک وزیری ومرتضی خان نی داوود رو ندیده اما مثل اکثر فارسی زبان‌ها قطعه مرغ سحرو شنیدیم و حفظیم
قطعاً نسل بعدی من استاد شجریانو فراموش نخواهد کرد با اینکه با او هم دوره نبوده
یا حتی قدیمی‌تر کسانی مثل درویش خان غلامحسین بنان موتزارت بتهوون شوپن باخ
اینا جزوی از تاریخ شدن این‌ها همیشه نامشون جاودانه است
و من بزرگترین آرزوم اینه که روزی اسم کنار این بزرگان قرار بگیره و نسل بعد منو از خاطرش نبره
به نظر من هیچ ثروت و هیچ دولتی نمی‌تونه این مقام رو برای کسی به وجود بیاره
کسایی که اسمشونو بردم از نظر اقتصادی آدم های ثروتمندی نبودند صاحب قدرت و دولت هم نبودند ولی چیزی که باعث جاودانگی نام این بزرگان میشده تاثیرشون توی تاریخ بوده
حامد
ساقی به نور باده برافروز جامِ ما
ارزو
مطرب بگو که کارِ جهان شُد به کامِ ما
حامد
ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم
ارزو
ای بی‌خبر ز لذتِ شربِ مدامِ ما
حامد
هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ارزو
ثبت است بر جریدهٔ عالم دوام ما
ارزو وحامد باهم: عالیجناب حافظ
آرزو:
آمین که همینطوره حامد جان ولی همیشه فقط نام نیک نیست که باعث موندگاری میشه بعضیا نامشون به بدی موندگار شده مثل هیتلر ولی مطمئناً توی موسیقی کسی نمی‌تونه هیتلر بشه
ولی من امیدوارم که نام تو به نیکی موندگار بشه و بهت افتخار می‌کنم
حامد:
مرسی عزیزم به خاطر دعای خوبی که کردی آره آدم بعضی وقتا باید حواسش باشه که فقط موندگاری نامش به درد نمی‌خوره نام نیکه که موندنش تو تاریخ قشنگه
چقدر این شعر حافظ که باهام خوندیم بهم چسبید وسطش داشتم کم کم احساساتی می‌شدم اونجایی که میگه
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق یعنی واقعا درسته ما اگر توی زندگیمون با عشق هر کاری انجام بدیم هم دلمون همیشه زنده هست هم ناممون زنده می مونه موسیقی رو انتخاب کردم به خاطر اینکه روی ستونی به اسم عشق استواره همه نغمه‌ها همه ملودی‌ها ی هر آهنگی که می‌سازی هر سازی که می‌زنی اگر از روی عشق نباشه نه خودت لذت می‌بری نه شنونده ات
آرزو:
بقول معروف آنچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند البته این فقط توی موسیقی نیست به نظر من هر کاری رو که با عشق انجام میدی نتیجه خیلی خوبی داره ولی بیا از بحثمون دور نشیم بحث اصلی ما نام نیکه
یکی از کارهایی که می‌تونیم انجام بدیم برای موندگار اسممون اینه که هرکاری رو چه موسیقی آشپزی نویسندگی و هر چیز دیگه‌ای رو با عشق انجام بدیم ، به نظرت دیگه چه کار میشه کرد که نام نیکی از خودت به جا بزاری؟
حامد:
نمی‌دونم سوال سختی یهو پرسیدی اصلاً هیچ حضور ذهن ندارم ولی کمک کردن به دیگران موثر بودن تو زندگی کسی موثر بودن توی جامعه اصلاً به طور کلی آدم به درد بخور بودن باعث میشه که نامت همیشه جاودان بمونه
هر چقدر مفید بودنت موثرتر باشه تاریخ انقضات بیشتر میشه
آرزو:
منظورت از تاریخ انقضا دقیقاً چیه البته هممون می‌دونیم تاریخ انقضا چیه ها ، اینکه چرا اینجا به کار بردی رو می‌خوام بدونم
حامد:
ببین عزیزم تاریخ انقضا تاریخ مفید بودن هر کسیهبه نظر من کسانی که توی تاریخ جاودانن کسایی هستن که اصلا تاریخ انقضا نداشتن
یعنی کاری که کردن یا حرفی که زدن فقط مخصوص زمان خودشون نبوده بلکه برای تمام دورانهاست
اون موقع‌ها که می‌رفتم محضر استاد لطفی می‌گفت تمام اهنگ ها دو نوع هستن یک مدل آهنگهایی که مثل سنگن و آهنگهایی که مثل پر اهنگ‌هایی که مثل پرن به راحتی حرکت می‌کنند و سریع پخش میشن و به همون سرعت هم از یاد میرن
اما آهنگهایی که مثل سنگ سنگینن به سختی به جایی میرسن اما دیگه از یاد کسی نمی رن مثل آهنگ مرغ سحر از مرتضی خان نی داود
به نظر من ماها هم مثل قطعات موسیقی هستیم اگر برای خودمون همه چیز راحت بگیریم شاید لحظه راحتی داشته باشیم اما آینده ی سختی در انتظارمونه اما اگر لحظه‌مون رو سخت بگیریم آینده جذاب تری در انتظارمونه
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!