35: خانواده ما قسمت 35- همنشین
یک بار دیگه می‌خوام ازتون خواهش کنم که حتماً نظرات و پیشنهادات و انتقادات خودتون رو از طریق راه‌های ارتباطی رادیوی جهانی پارس برای ما ارسال کنید
حامد:
من هم یادآوری می‌کنم که این برنامه مال شماست و برای شماست و برای اینکه مفید واقع بشه ما می‌خوایم نظرات و انتقادات شما عزیزان رو استفاده کنیم لطفاً اگر موضوع خاصی مد نظرتون هست حتماً با ما در میون بذارید و مطمئن باشید که حتماً بهش توجه میشه خوب آرزوی عزیزم شروع کنیم؟
آرزو:
چشم آقا / شروع می‌کنم //
اول از همه یه چند تا سوال ازت می‌پرسم /حامد جان چقدر به ارتباطات اهمیت میدی؟ اجازه بده سوالمو یه جور دیگه بپرسم تا حالا به آدمای دوروبرت به دوستایی که انتخاب می‌کنی / باهاشون همنشینی می‌کنی دقت کردی / آیا این افراد و انتخاب می‌کنی اصلاً برات مهم نیست که با چه کسانی نشست و برخاست می‌کنی؟
البته الان سوال‌های مشابه زیادی توی ذهنمه که شاید بارها و بارها از خودمون پرسیده باشیم یا شایدهم اصلاً بهش دقت نکرده باشیم در حالی که خیلی مهمن و گاهی سرنوشت ما رو رقم می‌زنن//
حامد:
همیشه من سعی کردم کسایی که کنارشون هستم یا به عنوان دوست انتخاب می‌کنم حداقل با معیاره و ارزش‌های خودم همخونی داشته باشن شاید از اولش به این فکر نمی‌کنم که آدم خوبیه یا آدم بدیه آخه از قضاوت خوشم نمیاد، بیشتر سعی می‌کنم از روی سلیقه خودم انتخاب بشن البته تا جایی که از دستم بر بیاد چون می‌دونی اون چیزی که دوستات هستن نمایی از توئه قطعاً این جمله رو شنیدی که میگه اگر با ۵ نفر دوستی می‌کنی که ورزشکاران شیشمی تویی یا اگر با ۵ نفر دوستی که بیزینس منن و پولدارن شیشمی تویی و متاسفانه اگر با ۵ تا معتاد همنشین بشی قطعاً ششمی تویی
به خاطر همینه که من سعی می‌کنم نسبت به اهدافی که دارم و ارزش‌هایی که دارم دوستامو انتخاب کنم چون ما دوستمونو خودمون انتخاب می‌کنیم برعکس خانواده‌مون
وقتی ما در یک خانواده‌ای به دنیا میایم محل تولد ملیت پدر مادرمون و اینکه چطور آدمایی هستند مگه کجا بزرگ میشیم و نمی‌تونیم انتخاب کنیم اما مسلماً اگر سعی کنیم در محیط‌های بهتر قرار
بگیریم و یاد بگیریم که خوبی چیه و بدی چیه می‌تونیم دوستان و همنشینان بعدیمون رو خودمون انتخاب بکنیم یا پس باید به بهترین شکل این کارو انجام بدیم
ارزو:
ببین به نظر من معیارهای دوستیابی توی سن‌های مختلف متفاوته مثلاً در دوره نوجوانی معیار دوست خوب این بود که حتماً نماز بخونه روزه بگیره و اینکه هر حرفی که بزرگترا بهش می‌زنن رو بدون چون و چرا بدون اینکه به درست یا غلطش فکر بکنه ، قبول کنه و یک سری تفکرات بیهوده و پوچ رو توی مغز ما فرو می‌کردند هر کسی باهاش مخالفت می‌کرد اساساً بچه خوبی نبود و ما نباید باهاش رفت و آمد می‌کردیم البته من چون آدم کنجکاوی هستم و به قول تو دوست دارم آدما رو اونجوری که هستم بپذیرم و اگر تونستم و احساس کردم یه کسی داره یک اشتباهی می‌کنه سعی می‌کنم با رفتار درست خودم بهش اینو نشون بدم و نکردم حالا نه که راه بیفتم هر کاری اونا کردن منم انجام بدما نه منظورم این نیست
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!