آرزو:

 سلام ،سلام  به شما شنونده عزیزم/  من آرزو  هستم / و امیدوارم لبتون همیشه بخنده//

  حامد:

درود من هم حامد هستم و  امیدوارم حال دلتون همیشه خوب باشه//

آرزو جان ؟/ یادته اون روز بیدار شدی کاراتو انجام دادی و گفتی هوا خیلی خوبه یه چای برداشتیم  وبا سیروان رفتیم پارک؟/

آرزو:

خوب یادمه/  تازه رسیده بودیم پارک که یهو آسمون شروع کرد به باریدن/

یه جوری که مجبور شدیم بریم تو یکی از آلاچیق ها پناه بگیریم / تا بارون بند بیاد

/ بعد من گفتم اه / این چه شانسیه که من دارم  / و شروع کردم به غرغر کردن

 مجبور بودیم تا بارون بند بیاد منتظر بمونیم / گفتم حداقل چاییمونو بخوریم / و شروع کردیم به چای خوردن که دیدم چقدر منظره های دور و اطرافمون قشنگه/  انگار درختا زیر  بارون داشتن میرقصیدن  و زیبایی فضای  پارک  دو چندان شده بود//

از اینکه اون لحظه زیر آلاچیق داشتیم بارون و تماشا میکردیم و چای میخوردیم  / خیلی خیلی بهم خوش گذشت و دیگه یادم رفت که ناراحت شده بودم//  

حامد:

خیلی وقتا / نوع دید ما به یک اتفاق یا یک خصوصیت/ باعث ناراحتی و احساس نارضایتیمون میشه/  ولی در واقع فقط نوع دید ماست که این حس وبهمون میده / مثلاً کسی که از یک وضعیت جسمی رنج میبره با تغییر نوع دیدش تبدیل به قهرمان پارالمپیک میشه و دنیا رو / به تحسین خودش وادار میکنه//

آرزو:

کلام خداوند در جامعه باب 4 آیه 11 میگه :/

آنکه به باد نگاه می‌کند، نخواهد کشت و آنکه به ابرها نظر نماید، نخواهد دروید//

آیه به ما میگه آنکه به باد نگاه می کند نخواهد کاشت یعنی/  اگه شما فقط به خاطر روزگار و شرایط سختی که در آن قرار دارید نا امید باشید و هیچ کاری انجام ندین و فقط سر جاتون بشینین و ناله کنین/  هرگز نمی‌تونین زندگیتون رو سامان ببخشین/  واز بیم وزش بادها هیچ بذری نخواهید کاشت /

و آن کس که  به امید ابرها میشینه تا همیشه از شرایط خوب لذت ببره و فکر میکنه که شرایط همیشه اینجوری باقی میمونه / هیچ وقت محصولی رو درو نخواهد کرد /  اگه ما از روزهای خوبمون و فرصتهامون درست استفاده نکنیم و فقط دست رو دست بذاریم و بگیم که/  همه چی درسته و همیشه همه چیز همینطوری میمونه / هرگز به نتیجه مطلوب نمیرسیم //

حامد:

شب و روز/ در کنار هم زیباست و مکمل هم هستن/  سفید و سیاه در کنار هم معنا پیدا می‌کن و ما نه/ باید به روزامون دل ببندیم و نه/  باید در شب هامون ناامیدانه غرق بشیم//

آرزو:

خدا با رحم و شفقت عظیم خودش / غم ما رو می پوشونه / نامه های عاشقانه خداوند/  اغلب با بسته‌های اندوه به ما میرسه / اونها مملو از برکات برای ما هستن پس بیاین از ابرهای تیره زندگیمون گله و شکایت نکنیم چون / گلهای خوشبوی اردیبهشت‌ماه ثمره باران فروردین ماه هستن//

حامد :

  استاد سخن عالیجناب سعدی میفرماید :

اگر باد و برف است و باران و میغ

 اگر رعد چوگان زند  ، برق تیغ

 همه کار داران فرمان برند

که تخم تو در خاک می پرورند

 در پناه خداوند باشید

 آرزو: 

ای پدر /سپاس از تو که در رو به روی تک تک فرزندانت باز کردی تا در آغوش و سایه تو با محبت زندگی کنیم / شما را به دستان امن پدر آسمانی میسپارم //

حامد و آرزو همزمان :                      آمین//

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Our Score
Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]