5- توبه

سحر : 

تو مهربانی تو از من دور نیستی که به دوردستها بنگرم و از دیده ام نرفته ای که دیدنت را آرزو کنم …

و هرگز پنهان نبوده ای که برای پیدا کردنت از پای درآیم 

تو در جویبار رگهایم جریان داری و در همه ی نفس هایم جاری هستی تو در دیده ی منی ،تو در دل منی و در جان منی 

زیرا که تو خداوند شگفتی هایی ….

درود و صد درود به همه ی شما عزیزان همراه و همدل برنامه ی وقت دعا. من سحر هستم و به اتفاق همکارم ، سعید ، در خدمت شما شنوندگان خوب برنامه ی وقت دعا هستیم. …

سعید :

و به راستی که او خدای شگفتی هاست و سپاس برای خداوندی که بهترین هارو برامون میخواد و بهترین ها رو برامون خلق کرده ، 

با آرزوی برکت برای یکایک شما عزیزان ،  امروز هم با کلی خبرهای های خوش در خداوندمون برگشتیم تا از او بشنویم  ،  از او بگیم و نامش رو جلال  بدیم …

سحر : 

و چه خبری خوش تر از این که   کلام خدا بهمون میگه : زيرا خداوند، خدای شما رحيم و مهربان است و اگر شما به سوی او بازگشت نماييد او شما را خواهد پذيرفت ..

سعید 

و تمام این آیات جملات الهی هستن که ما میتونیم در دعاهامون از اونها استفاده کنیم … دوستان امروز میخوام به اتفاق هم ، چند آیه از کلام خداوند رو که از توبه برامون میگه مطالعه کنیم . و نقش و جایگاه توبه رو از نگاه کتاب مقدس مرور کنیم …

وببینیم که این خداوند پر جلال چه خبرهای خوش دیگری برامون داره ….

اولین پیغام مهم انجیل  ”  توبه  ”  است. و دومین پیغام مهم آن ” ایمان آورید ” است. در مرقس باب 1 آیه ی 15 می گوید : زمان به کمال رسیده و پادشاهی آسمان نزدیک شده است. توبه کنید و به این خبر خوش ایمان آورید.

 

  اولین گام همواره توبه کردن است.توبه کردن نه تنها تاسف خوردن به خاطر گناهانمان ، بلکه رویگردان شدن از گناهان نیز می باشد. توبه ی حقیقی از یک گناه به معنی این است که دیگر آن گناه را مرتکب نشویم. در غیر اینصورت توبه ی ما واقعی نیست. بعد از توبه  ، برای گام دوم  ، یعنی ایمان آوردن به عیسی مسیح آماده می شویم. اولین پیغام یحیی، توبه بود .پیغام رسولان  ، توبه بود. پیغام روز پنطیکاست  ، توبه بود. پیفام پولس رسول در افسس نیز ، توبه بود. توبه اولین قدم در 

زندگی ایمان دار است ، و این حکم خداست.اگر بنیاد توبه درست انجام نشود ، تمام اساس ایمان نیز متزلزل شده و شخص هیچ مقاومتی در برابر تجربه ها و وسوسه های آینده نخواهد داشت.

خیلی از مردم  ، فکر می کنند ،  توبه همون بازگشت از گناه هست. اما توبه ای که از اون در کتاب مقدس گفته شده به معنای تغییر دادن فکر هست. کتاب مقدس به وضوح به ما میگه : توبه ی واقعی یعنی تغییر در رفتار و کردار. و شخص توبه کار کسی هست که با تمام وجودش با خدای خودش عهد ببنده که افکار و کردار گناه آلود  خودش رو نسبت به خداوند تغییر بده.

سحرحر:

 در اعمال رسولان باب 2 آیه 38 آمده که : پطرس بدیشان گفت : توبه کنید و هر یک از شما به  نام عیسی مسیح برای آمرزش گناهان خود تعمید بگیرید.که عطای روح القدس را خواهید یافت. در این آیه می گوید آنانی که به موعظه ی پطرس گوش داده بودند ، از شاگردان پرسیدند : ای برادران چه کنیم ؟ پطرس پاسخ داد :  توبه کنید و به اسم عیسی مسیح تعمید گیرید. فقط همین ! این تمام آن چیزی بود که این مردمان بدان نیاز داشتند.کسانی که چند هفته پیش از آن ، پسر خدا را به قتل رسانده بودند.!  توبه به معنای  اعتراف به گناه و دوری از آن است. بسیاری از مردم  در مورد گناهانشان احساس تاسف می کنند اما همچنان این کار را ادامه می دهند. این نوع تاسف به معنی توبه کردن نیست.توبه از گناه یعنی دست کشیدن از آن.

در اعمال باب 3 آیه 19 هم بیان شده که : پس توبه کنید و به سوی خدا بازگردید تا گناهانتان پاک شود و ایام تجدید قوا ( تجدید بنا ) از حضور خداوند برایتان فرا رسد. این توبه ، به تغییر افکار اشاره دارد.با این هدف که شخص گناهکار ، به سوی خدا بازگردد. این تغییر و دگرگونی فقط به این معنا نیست که از پیامدهای داوری خدا بترسیم. کسی که توبه ی واقعی انجام دهد بر این امر کاملا واقف است که باید از  شرارت گناه ، روی برگرداند و کار عیسی مسیح را تمام و کمال پذیرا شود.  پطرس شنوندگان را به توبه فراخواند  ، چون که در غیر این صورت ، آنها تبدیل واقعی را تجربه نمی کردند. در این آیه شاهد فیض و رحمت بی حد خدا هستیم. همین یهودیان بودند که پسر یگانه ی خدا را به کشتن داده بودند.اما اکنون اگر توبه کرده به سوی خدا بازگشت می نمودند ، او ایشان را بخشیده ، گناهانشان را محو می کرد.آنها زندگی مسیح را گرفته بودند. اما خدا آماده است در صورت توبه به آنها حیات ببخشد.

سعید :

 

  در باب 5 اعمال رسولان  آیه ی 31 این طور اومده که :  و او را به دست خود بالا برده ، سرور و نجات دهنده ساخت تا قوم اسرائیل را توبه و آمرزش گناهان بخشد. در این آیه می بینیم که خدا مسیح را سرور و نجات دهنده ساخت.در این آیه سرور یعنی خداوند.اگر ما مسیح را به عنوان سرور و خداوند خود نپذیریم او نمی تواند نجات دهنده ی ما باشد.عیسی مسیح هم خداوند ماست و هم نجات دهنده  ما.خدا مسیح را بالا برد تا اسرائیل را توبه  و آمرزش گناهان بدهد.. مسیح دلی تازه به ما می بخشد و فیض توبه را به ما می دهد. و صد البته که ما خود باید توبه کنیم. زیرا که بدون توبه ،  آمرزش گناهان وجود ندارد. 

سحر :

 در اعمال رسولان باب 11 آیه ی 18 می گوید : چون این سخنان را شنیدند ، خاموش شدند و خدا را ستایش کرده ، گفتند : براستی که خدا توبه ی حیات  بخش را  به غیر یهودیان نیز عطا فرموده است.!  در این جا پطرس  دریافت که همان عطای روح القدس که عیسی مسیح به شاگردانش وعده داده بود  ،  اکنون به غیر یهودیان نیز عطا می شود.خدا خود دعطا را داده است پس پطرس چگونه می توانست با خدا مخالفت کند.

 او چگونه می توانست از تعمید آب کسانی که خدا خود با روح القدس تعمید داده است ، امتناع کند.

 سعید : 

 در باب 17 آیه ی 30 هم می گوید : در گذشته خدا از چنین جهالتی چشم می پوشید ، اما اکنون به همه ی مردمان در هر جا حکم می کند که توبه کنند. انسان ها با جهل خودشان ، نظیر پرستش بت ها ، به خدا توهین کرده اند. اما خدا با آنها شکیبا  و صبور بود.خدا از جهالت انسان و شر ناشی از آن چشم پوشید. اما اکنون روز جدیدی فرا رسیده است. شاید خدا از جهل و گناه گذشته ی ما چشم پوشی کرده باشد.اما دیگر چنین نخواهد کرد. خود خدا به زمین آمد تا خود را بطور کامل به انسانها بشناساند.وی به شکل عیسی مسیح آمد.اگر انسانها امروز این مکاشفه ی خدا را رد کنند ، یقینا مجازات خواهند شد.بنابراین خدا اینک تمام خلق را در هر جا حکم می فرماید که توبه کنند.

 در باب 20 آیه ی 21 می گوید : نیز به یهودیان و یونانیان هر دو ، اعلام داشته ام که باید با توبه به سوی خدا بازگردند و به خداوند ما عیسی مسیح ایمان آورند. …با وجود تمام مشکلات و تهدیدها ،  پولس رسول در تعلیم دادن حقایق ضروری برای زندگی  روحانی شان به هیچ وجهی کوتاهی نکرده بود. او تنها در مورد جنبه های خوشایند و تقویت کننده ی انجیل تعلیم نمی داد ، بلکه صلیب مسیح را نیز موعظه می کرد.علاوه بر آن به هر دو گروه متذکر می شد که توبه کنند و به سوی خدا باز گردند.اما توبه به تنهایی کافی نیست.انسان باید ایمان و اتکای خود را بر خداوند عیسی مسیح بنهد.

 سحر :

در اعمال رسولان باب 26 آیه ی 18 این طور اومده که : تا چشمانشان  را بگشایی ، تا از تاریکی به نور ، و از قدرت 

شیطان به سوی خدا بازگردند ، تا آمرزش  گناهان یافته ، در میان کسانی که با  ایمان به من مقدس شده اند  ، نصیبی بیابند. و در همین کتاب  باب 26 آیه 20 می گوید : بلکه نخست در میان دمشقیان ، سپس در اورشلیم و تمامی سرزمین یهودیه ، و نیز در میان غیر یهودیان به اعلام این پیام پرداختم که باید توبه کنند و به سوی خدا بازگردند و کرداری شایسته ی توبه داشته باشند…پیام پولس بسیار ساده بود توبه کنید و به سوی خدا بازگردید. در اینجا دو بخش توبه را می بینیم .نخست نفرت از گناه و دوم روی گرداندن از آن. در واقع پولس به مردم می گفت توبه ی خود را با اعمالشان نشان دهند. یعنی انسانها باید با تغییر افکار و رفتارشان در زندگی نشان دهند که توبه ی آنها واقعی است.توبه ی حقیقی فقط در زبان نیست بلکه در اعمال است. توبه ی حقیقی و ایمان واقعی همواره منتهی به تغییر در گفتار و رفتار و شخصیت و حتی طرز فکر ما می شود.

سعید :

 متی باب 3 آیه ی 2  و  باب 4 آیه ی  17 چنین می گوید : توبه کنید زیرا پادشاهی آسمان نزدیک شده است. 

توبه  فقط به معنای تغییر ذهن یا احساس پشیمانی و تاسف نیست. وقتی یحیای تعمید دهنده از توبه سخن می گفت  ، به رویگردانی از گناه اشاره می کرد. به دوری و فرار از گناه . گریزی عمیق و ریشه دار از گناه.این رویگردانی ، خود را بی چون و چرا ، در ثمره ی راستین و عدالت نمایان  می ساخت. نخستین موعظه ی عیسی مسیح هم با این امر آغاز شد.

در لوقا باب 5 آیه ی 32 آمده است : من نیامده ام تا پارسایان ،  بلکه تا گناهکاران را به توبه دعوت کنم. 

سحر :

باب سیزدهم انجیل لوقا آیه ی 3 می گوید : به شما می گویم که چنین نیست بلکه اگر توبه نکنید، شما نیز جملگی هلاک خواهید شد. …اکثر یهودیان در روزگار عیسی بر این باور بودند که اگر چنین مصیبتی که پیلاتس بر یهودیان  جلیل آورد  ، بر شخصی وارد شود  ، علتش قطعا این است که شخص مزبور بسیار گناهکار بوده و آن مصیبت مجازاتی بوده از جانب خدا. اما عیسی فرمود که چنین نیست. جلیلیانی که به قتل رسیده بودند ، گناهکارتر از دیگر یهودیان نبودند. در واقع مصیبتی که بر آن جلیلیان وارد شد ، هشداری بود به همه ی یهودیان که اگر توبه نکنند خیلی زود به همان سرنوشت دچار خواهند شد. و یهودیان توبه نکردند و چهل سال بعد تمامی ساکنان اورشلیم ، توسط سپاه روم از بین رفتند.

سعید

در لوقا در مثل گوسفند گمشده  و  در آیه ی 7 میگوید : به شما می گویم ، به همین سان برای یک گناهکار که توبه می کند ، جشن و سرور عظیم تری در آسمان برپا می شود تا برای  نودونه پارسا که نیاز به توبه ندارند. همچنین در ادامه ی همین باب  در مثل سکه ی گمشده در آیه ی 10 اینطور آمده که :به شما می گویم ، به همین سان ، برای توبه ی یک گناهکار ، در حضور فرشتگان خدا ، جشن و سرور برپا می شود.

سحر:

در لوقا باب 17 آیات 3 و 4 می گوید : پس مراقب خود باشید . اگر برادرت گناه کند ، او را توبیخ کن ، و اگر توبه کرد ببخشایش. اگر هفت بار در روز به تو گناه ورزد ، و هفت بار نزد تو باز آید و گوید : توبه می کنم ، او را ببخشا.

سعید

در مزمور باب 51 دعای تغییر و توبه و اعتراف به گناه هست. در آیات 16 و 17 می گوید : تو به قربانی رغبت نداری  و گرنه می آوردم. تو از قربانی تمام سوز خرسند نمی شوی . قربانی های پسندیده ی خدا روح شکسته است. خدایا  ، دل شکسته و توبه کار را خوار نخواهی شمرد.

سحر

در دوم تواریخ در باب 7  آیه ی 14 آمده که : چنانچه قوم من که به نام من خوانده می شوند خود را فروتن سازند و دعا کرده ، روی مرا بجویند و از راههای بد خویش بازگشت کنند ، آنگاه من از آسمان خواهم شنید و گناهانشان آمرزیده ، سرزمینشان را شفا خواهم بخشید.

سعید :

در باب 30 آیه ی 9 دوم تواریخ  نیز چنین آمده که : زیرا که اگر نزد خداوند بازگشت کنید ، برادران و فرزندانتان در نظر آنان که ایشان را به اسیری برده اند التفات خواهند یافت. و بدین سرزمین باز خواهند گشت. زیرا یهوه خدای شما فیاض و رحیم است. و اگر نزد او بازگشت کنید روی خود را از شما بر نخواهد گردانید.

سحر

در عبرانیان باب 6 آیه ی 1 چنین آمده  : 

 ۱ پس، بیایید از الفبای مسیحیت بگذریم و به درسهای عمیق‌تر روحانی بپردازیم، و مانند مسیحیان با تجربه، در فهم و درک امور روحانی به سوی کمال پیش برویم. تصور نمی‌کنم که دیگر لازم باشد مانند سابق شما را به اجتناب از اعمالی که منتهی به مرگ می‌شوند، و یا به ایمان به خدا ترغیب کنیم.  ۲ دیگر نیازی نیست بیش از این درباره غسل تعمید، نحوه دریافت عطایای روحانی، زندگی پس از مرگ و مجازات ابدی، شما را تعلیم دهیم.  

سعید :

در کتاب حزقیال باب 18 آیه ی 21 این طور اومده که : اما اگر شخص شریر از همه ی گناهانی که مرتکب شده روی برگرداند و همه ی فرایض مرا نگاه داشته ، به انصاف و پارسایی عمل کند ، به یقین زنده خواهد ماند و نخواهد مرد. 

در اول یوحنا باب 1 آیه ی 9 و 10 می گوید : ولی اگر به گناهان خود اعتراف کنیم ، او که امین و عادل است ، گناهان ما را می آمرزد و از هر نادرستی پا کمان می سازد.اگر بگوییم گناه نکرده ایم ، او را دروغگو جلوه می دهیم و کلام او در ما جایی ندارد.

یکی از نشانه های نجات واقعی این است که پیوسته در دعا باشیم و اعتراف به گناه کنیم. بر خلاف معلمان دروغین و کاذب که گناه خود را نمی پذیرفتند.مسیحیان واقعی به گناه خود اعتراف می کردند و دست از گناه بر می داشتند. اعتراف یعنی این که در مورد گناه با خدا هم نظر باشیم و چشم انداز خداوند را در مورد آن تصدیق کنیم.اعتراف به گناه از مشخصه های واقعی یک فرد مسیحی است.خداوند ، کسانی را که به گناهان خود اعتراف می کنند همواره پاک می سازد.یوحنا در این جا بر ضرورت اعتراف به تک تک گناهان تاکید نمی کند . منظور او به طور خاص این است که تشخیص دهیم و تصدیق کنیم که گناهکار هستیم و به پاک شدن و آمرزش نیازمندیم.

سحر :

در دوم قرنتیان باب 7 آیات 9 و 10  می گوید : اما اکنون شادمانم. نه از آن رو که اندوهگین شدید ، بلکه چون اندوهتان به توبه انجامید. زیرا اندوه شما برای خدا بود.تا هیچ زیانی از ما به شما نرسد. چون اندوهی که برای خدا باشد موجب توبه می شود ، که به نجات می انجامد و پشیمانی ندارد.اما اندوهی که برای دنیاست مرگ به بار می آورد.

آن نامه  ، غمی را در اعضای کلیسای قرنتس به وجود آورده بود که باعث شد از گناهانشان توبه کنند. توبه یعنی اشتیاق برای روی برگرداندن از گناه و بازگشت به رابطه ای صمیمی با خداوند زنده. غمی که برای خدا باشد منشا توبه هست به جهت نجات. غمی که برای خداست اشاره دارد به غمی که با اراده ی خداست و روح القدس باعث و بانی آن می باشد. بدون چنین غم واقعی که در نتیجه ی ارتکاب گناه بوجود می آید ، توبه ی واقعی روی نمی دهد. غمی که برای خدا باشد ، خود تنبیهی است از جانب خداوند و انسان گناهکار را به توبه  خواهد کشاند و نتیجه ی توبه ی حقیقی نجات خواهد بود. توبه دقیقا در قلب نجات ابدی نهفته است و بر رستگاری شخص گواه می دهد.  واکنش اولیه ی شخص گناه کار در توبه ی واقعی این است که مشتاقانه و پر شور و حرارت در پی راستی و عدالت باشد.

سعید : 

 اما توبه چه ثمرات شایسته ای می تواند داشته باشد. 

اساس توبه در متی باب 3 آیه ی 8 میتونیم ببینیم میفرماید : پس ثمری شایسته ی توبه بیاورید.و به تغییر فکر ، قلب و رفتار هست.خصوصا در رابطه ی ما با خدا.  توبه ی حقیقی از الزام روح القدس است.خدا از من و شما می خواهد تا توبه کنیم و خود نیز آن را عطا می کند.در اشعیا باب 53 آیه ی 6 آمده : همه ی ما مثل گوسفندان گمشده بودیم و هر یکی از ما به راه خود برگشته بود و خدا جمیع ما را بر وی نهاد. و در رومیان باب 2 آیه ی 4 می گوید : با اینکه مهربانی ، شکیبایی و تحمل عظیم او را خوار می شماری و غافلی که مهربانی خدا از آن روست که تو را به توبه رهنمون شود ؟

بله . ثمره ی توبه غم خدایی برای گناه است. اعتراف به گناه و ترک و انزجار از آن است. ثمره ی توبه شامل بازگشت به معنای جبران است.عدم وجود چنین ثمراتی نشان می دهد که توبه ، توبه ی کتاب مقدسی نیست.

سحر : 

چون اندوهی که برای خدا باشد موجب توبه می شود ،که به نجات می انجامد و پشیمانی ندارد ،اما اندوهی که برای دنیاست مرگ به بار می آورد …

(

دوم قرنتیان باب۷ آیه ۱۰)

پس شکر برای چنین خداوندی که اونقدر رحیم و مهربانه که وقتی به سوی او بازگشت میکنیم ما رو پدرانه میپزیره و زمانی که با تمام فکر / قلب /  روح و رفتار به آغوش پر مهرش برمیگردیم ما رو قلبی و فکری تازه میبخشه …

در دستان پر مهر پدر آسمانی و خداوندمون عیسی مسیح همواره شاد و سرافراز باشید دوستان  ….

سعید : 

عزیزان خداوند همگی شما رو به دستان پر مهر پدر می سپاریم پدری که محبتش پایداره و بی پایانه …. و براستی که تو طرفدار صداقت و راستی هستی ، پس فکر مرا از حکمت پر ساز و گناه مرا از من دور کن تا پاک شوم . مرا بشوی تا همچون برف سفید گردم ، از گناهانم چشم بپوش و خطاهایم را ببخش ، تا صدای خوشی و لذت را بشنوم و  بار دیگر در تو خداوندم شاد خواهم بود ، در خداوند شاد باشید ….