17-دعا برای مشارکت مسیحی

وقت دعا شماره 17-دعا برای مشارکت مسیحی مان

سحر : 

ای خداوندم ، نامت مقدس و متبارک. 

ای پدر آسمانی ما ، ای آنکه تدبیرت در امانت و راستیه. پدر جان ، تو برای بینوایان و نیازمندان  ، پناهگاهی . رب الارباب ، تو برای ما آرامشی و در وجود تو وجد و شادمانی می کنیم. تو باب معرفت و حکمت  رو به ما می آموزی و ما رو در روح خودت ، امیدوار می کنی. باشه که هر روز، با امید به وصال تو ،  این حقیقت عالی رو مد نظر داشته باشیم که نباید اهمیت مشارکت واقعی با تو رو فراموش کنیم. 

کلام خدا در عبرانیان می‌فرماید: «از با هم آمدن در جماعت غافل نشویم چنانکه بعضی را عادت است‌، بلکه یکدیگر را نصیحت کنیم و زیادتر به اندازه‌ای که می‌بینید که آن روز نزدیک می‌شود».

سلامی دوباره به همه ی شما عزیزان شنونده. من سحر هستم و به اتفاق همکارم سعید، با یه برنامه دیگه وقت دعا در خدمت شما هستیم. 

سعید : 

         

    «چه خوش و چه دلپسند است که برادران به یکدلی با هم ساکن شوند». من هم سلام عرض می کنم خدمت همه ی شما عزیزان هم دل. با آرزوی سلامتی برای شما خوبان از شما دعوت می کنم  همراه ما باشید تا کلام خدا رو بشنویم. 

 

   فیض مشارکت با مسیحیان دیگه ،  نباید امری بدیهی و طبیعی قلمداد بشه. عیسی مسیح همیشه در جمع دشمنان خودش زندگی می کرد  و سرانجام  هم  شاگردانش همه از او دور شدند.  بر روى صلیب هم  تک و تنها بود و شریران و استهزاء کنندگان او را از هر سو احاطه کرده  بودند چرا که هدفش از آمدن به این جهان، به ارمغان آوردن صلح و آرامش  بود.  فرد مسیحی هم    در میان انبوه دشمنان هست و هم در اونجا است که مأموریت او آشکار میشه .

سحر: 

   مارتین لوتر میگه : «ملکوت خدا را باید در قلب دشمنان جست و کسى که حاضر به پذیرش این واقعیت نیست، طالب ملکوت نیز نمی باشد زیرا ترجیح میدهد بین دوستانش بوده میان گل سوسن و رز زندگی کند، با پارسایان نشست و برخاست نماید و او را با شریران کاری نباشد. واى بر شما ای کافران و خائنان به مسیح! اگر مسیح هم روش شما را پیش مىگرفت دیگر چه کسی می توانست نجات یابد؟» «و ایشان را در میان قومها خواهم کاشت و مرا در مکان هاى بعید بیاد خواهند آورد».

 سعید : 

    اراده خدا اینجوریه که  که مسیحیان قومى پراکنده باشند، پراکنده مانند بذر «در تمامی ممالک جهان».  قوم خدا باید در مکان هاى دور و نزدیک و  میان بی ایمانان ساکن بشن  و در عین حال بذر ملکوت خدا در سراسر جهان خواهند بود.  «ایشان را … جمع خواهم کرد زیرا که ایشان را فدیه داده ام … و مراجعت خواهند کرد».  این امر چه زمان به وقوع خواهد پیوست؟ در واقع این امر در عیسی مسیح به وقوع پیوسته  عزیزان .  او که مرد «تا فرزندان خدا را که متفرقند در یک جمع کند» و سرانجام این امر در زمان آخر بطور مشهود رخ خواهد داد، هنگامى که فرشتگان خدا «برگزیدگان او را از بادهاى اربعه از کران تا به کران فلک فراهم خواهند آورد» . 

سحر : 

  ولى تا آن هنگام، قوم خدا پراکنده خواهند ماند. تا آن زمان، قوم خدا تنها در عیسی مسیح با یکدیگر متحدند و یکی هستند . چون  اگرچه در میان بی ایمانان پراکنده اند، او را در مکان هاى دور بیاد می آورند.  بنابراین در فاصله بین مرگ مسیح و روز قیامت، تنها به واسطه انتظارى دلپذیر براى نشانه هاي زمان آخر است که مسیحیان توفیق یافته اند آشکارا در مشارکتى مشهود با مسیحیان دیگر زندگی کنند.  تنها به واسطه فیض خدا است که جماعتى اجازه یافته اند آشکارا در این دنیا گرد هم آمده ،  در کلام خدا و عشاء رباني سهیم شوند. 

سعید : 

    کسانى که بخاطر اسم مسیح در زندانند، بیماران، افراد تنها و پراکنده و مبشران انجیل در سرزمین بی ایمانان، تنها هستند .  اونا  به خوبی می دونند که این  مشارکت آشکار، برکتى از جانب خداونده. اونا هم مانند سراینده مزامیر بیاد می آرن  که چگونه «با جماعت می رفتند و ایشان را بخانه خدا پیشروی مى کردند، به آواز ترنّم و تسبیح در گروه عیدکنندگان» .

  اما در سرزمینهای دور تنها مونده / طبق اراده خدا بذرهای پراکنده هستند. با این حال چیزی را که نمی توانند بطور ملموس و واقعى تجربه کنند در ایمان با جدیت بیشتر دنبال می کنن. 

سحر : 

    برای همینه  که رسول تبعید شده مسیح، نویسنده مکاشفه یوحنا، در تنهایی  خودش ،  در جزیره پطموس، به هنگام پرستش آسمانى با برادران مسیحی خودش  «در روز خداوند در روح».  شادى می کنه. او برادران مسیحی خودش رو که همان هفت شمعدان هستند ، و هفت ستاره را که فرشتگان آن مسیحیان هستند ، می دید و در بین  اونا و بالاتر از همه ی  اونا ،  پسر انسان ، عیسی مسیح رو  در تمام شکوه و جلال رستاخیز مشاهده مي کرد.  مسیح با کلام خودش ،  یوحنا رو قدرت داده  و بنا می کرد. اینه آن مشارکت آسمانی که یوحنای تبعید شده در روز قیامت خداوند در آن سهیمه. 

    

سعید : 

      حضور  مسیحیان دیگه براى فرد ایماندار، مایه خوشیه و قدرتيه که قابل وصف نیست. پولس رسول  مشتاقانه از «فرزند بسیار عزیزش در مسیح» یعنی تیموتائوس میخواد که در روزهاى آخر عمرش  در زندان به دیدنش بیاید تا بتونه بار دیگر اونو ببینه و در کنارش  باشد. پولس هنوز اشک هایی رو که تیموتائوس هنگام جدا شدن ازهم ریخته بودند   رو،   یادش بود.  او با بیاد آوردن مسیحیان تسالونیکی این چنین دعا می کنه : «شبانه روز بی شمار دعا میکنیم تا شما را روبرو ملاقات کنیم» .

سحر: 

 یوحنا هم  می دونه که خوشی هاش کامل نخواهد شد مگر آنکه بتواند بار دیگر نزد قوم خود آمده بجاى نوشتن، رودررو با آنان سخن بگه . اشتیاق فرد ایماندار هنگامى که هنوز در بدن و جسم زندگى مى کنه براى حضور جسمى مسیحیان دیگر، به هیچ وجه مایه شرم و خجالت او نیست. انسان با بدن خلق شد، پسر خدا نیز در بدن بر این جهان ظاهر شد و در بدن نیز قیام فرمود.

سعید : 

    فرد مسیحی به هنگام عشاء رباني، بدن عیسی خداوند را دریافت میکنه و قیامت مردگان هم موجب مشارکت کامل مخلوقات خداوند خواهد شد. بنابراین فرد ایماندار خالق و منجى خود یعنى پدر، پسر و روح القدس را بخاطر حضور جسمي برادر مسیحی شکر می گه. شخص زندانی، بیمار یا ایمان داری که در تبعید است در مشارکت خود با فرد مسیحی دیگه، نشانه هاى جسمى و قابل لمس از حضور دلپذیر خدای تثلیث می بینه. هم ملاقات کننده و هم ملاقات شونده به هنگام تنهایی، مسیح مجسم شده را در وجود یکدیگر می بینند و با همان احترام، فروتنى و شادمانى که با مسیح ملاقات میکنند به دیدار یکدیگه میان. دعای خیر و برکت یکدیگر را هم مثل  فیض و برکت خداوند می پذیرند. حالا اگه تنها در ملاقات برادر با برادر دیگر تا این حد شادى و برکت نهفته است، چه برکات فراوان و غنى ترى در انتظار کسانى است که بواسطه اراده خدا توفیق رو دارند که  در زندگي مشاركتي روزمره با دیگر برادران مسیحی خود به سر می برند. 

سحر : 

  البته پر واضح است امرى که در نظر فردى تنها و دورافتاده موهبتى وصف ناپذیر از جانب خدا بشمار ميره ،  براحتي از طرف کسانى که همه روزه از آن بهرمندند با بي اعتنايي مواجه شده و بی اهمیت جلوه داده مى شه.  این واقعیت آسون  به فراموشی سپرده می شه که مشارکت برادران مسیحی، بخشش فیض و هدیه ای از جانب خدا است و ممکنه هر لحظه از ما گرفته بشه؛ و زماني که هنوز تا تنهایى مطلق فاصله داریم ممکنه بسیار کوتاه باشد.

سعید : 

 بنابراین کسانى که تاکنون از فیض زندگی در میان مسیحیان دیگه برخوردار بوده اند باید از صمیم قلب و از ته دل خدا را از این بابت شکر کنند. باید نزد خدا زانو بزنند و با شکر و سپاس اعلام کنند: «فقط و فقط به واسطه فیض خدا است که اجازه یافته ایم در جمع برادران مسیحی خود زیست نماییم.». خداوند هدیه مشارکت آشکارا  رو به راههای  گوناگون و به نسبت هاي مختلف به مسیحیان واقعی  اعطا می کنه.

سحر : 

   ملاقات کوتاه برادرى مسیحی، دعاى با یکدیگر و برکت برادرى ایماندار، براى تسلى مسیحی در تبعید کافیه. در واقع او حتي از نامهاى که بدست مسیحی دیگر نوشته شده باشه ، قدرت پیدا می کنه . 

سعید : 

   سلام هاى پولس رسول  که با خط خودش در رسالات  او نوشته ، بدون شک می تونه  نمونه ی بارزی از این مشارکت باشه. بعضى در روزهای یکشنبه از این فیض بهره مي برند و بعضی ها  هم  این توفیق را دارند که در خانواده های مسیحی خود در مشارکت دائم بسر ببرند. 

 

سحر : 

در بین مسیحیان واقعی کلیسای امروزی  هم  اشتیاقی  قوی به وجود اومده  تا در ساعات فراغت از کار/ به منظور زندگى مشترك تحت کلام ،  با مسیحیان دیگه جمع شده با هم ملاقات کنند و از کلام خدا برکت بگیرند.

سحر : 

   زندگي مشترك دوباره توسط مسیحیان  به عنوان فیضی واقعي و خارق العاده و «ماه عسل» زندگى مسیحایی شناخته شده است.  جامعه مسیحیان ،  تنها در همین خلاصه مى شه، خواه این امر در قالب دیداری مختصر باشه، خواه بصورت سالها مشارکت روزمره.

سعید : 

   ما مسیحیان ، تنها در مسیح و توسط او است که به هم تعلق داریم. عزیزان همراه به اعتقاد شما این جمله  چه معنایی میتونه داشته باشه ! بله. به این معنا است که اولاً نیاز یک فرد مسیحی به ایمانداران دیگه بخاطر عیسی مسیحه و در ثانی فرد مسیحی تنها از طریق مسیح و توسط او با دیگر ایمانداران پیوند برقرار میکنه. در ضمن ،  ما در عیسی مسیح از ابتدا برگزیده شده ایم و در زماني خاص پذیرفته شده تا ابد متحد شده ایم. 

سحر : 

   اولاً فرد مسیحی کسی است که نجات، رهایی و عدالت خودش  رو نه در شخص خودش ، بلکه فقط در مسیح  جویا می شه.  او آگاهه که کلام خدا در عیسی مسیح او رو عادل مى دونه ، حتی اگر خودش احساس عدالت نکنه.  فرد مسیحی دیگه  برای خودش و به واسطه حقوق و عدالت خودش زندگی  نمی کنه.  بلکه بنا به  وعده ها و عدالت خدا و  توسط کلامش که بر او داورى مى کند زندگی می کنه، خواه این کلام او را مجرم بشماره ، خواه بیگناه.  این  تواناییهای فرد مسیحی نیست که مرگ و زندگى اش را رقم ميزند ،  بلکه تعیین کننده ، همان کلام خدا است.

سعید : 

  بعضی از  اندیشمندان الهیاتی ،  این قسمت را اینطور بیان کرده اند: «عدالت ما، “عدالتى غریب” است، عدالتى که منشأ آن بیرون از ما است.»

  در این مطلب ،  منظورشان این بود که فرد مسیحی متکي بر کلام خدا است که با او سخن میگه و اونو به مکانی دیگه که کلام از آنجا میاد هدایت می کنه. او تنها محض حقیقت کلام خدا در عیسی مسیح زندگی می کنه.  بنابراین اگه کسی از او بپرسه : نجات و عدالت تو کجاست  ! او هرگز نمي تونه به خودش اشاره کنه بلکه به کلام خدا در مسیح عیسی اشاره میکنه که به او در خصوص نجات و عدالت اطمینان می بخشه. 

سحر : 

فرد مسیحی واقعی ،  همواره تا سرحد امکان گوش به زنگ فرمان کلام مي مونه و از آنجایی که در خودش گرسنگى و تشنگى روزانه نسبت به عدالت حس میکنه، هر روزه براى کلام رهایی بخش که تنها از مکانی دیگر می آید اشتیاق میکشه چرا که بخودى خود فقیر و مرده است. کمک براى او باید از مکانى دیگه برسه و این کمک مستمراً و هر روزه از طریق کلام عیسی مسیح رسیده و مى رسه و نجات، عدالت، پاکی و برکت را با خودش به ارمغان مي آورد. اما خداوند کلام خود را در دهان «مردم» نهاده است تا از آن طریق به انسانهای دیگر انتقال پیدا کنه. هنگامى که کلام ،  فردى را تحت تأثیر قرارداد، شخص مي خواد آن را با دیگران نیز در میون بذاره.

سعید : 

    ” اراده خدا چنین بوده است که کلام زنده اش را در شهادت برادرمان جسته  و آن را از دهان او بشنویم. ”  از این رو فرد مسیحی محتاج  مسیحی دیگه ایه  که کلام خدا را به او میگه، و مخصوصاً به هنگام یأس و شک بیش از پیش محتاج وجود او است زیرا به تنهایی قادر نیست بدون نقض حقیقت به خود یاری برسونه و به همین خاطر به همنوع و برادر خودش به عنوان حامل و نداکننده کلام الهى نجات نیاز داره . 

سحر : 

او تنها به خاطر عیسی مسیحه محتاج برادرش است  و هم این امر است که هدف تمامي مشارکتهاى مسیحایی را توجیه میکنه. مسیحیان همدیگه رو به عنوان نگهبانان   مژده نجات ملاقات میکنند و به همین خاطره که  خدا اجازه میدهد با همدیگه  مشارکت داشته باشند و میانشان اشتراك و توافق ایجاد میکنه. مشارکت آنها فقط بر پایه عیسی مسیح و آن «عدالت غریب» بنا شده است. بنابراین فقط میشه  گفت: مشارکت مسیحیان فقط و فقط از مژده کتاب مقدس و مبنی بر اینکه انسان تنها از طریق فیض عادل شمرده مي شه نشات میگیرد و میل و اشتیاق مسیحیان برای  همدیگه هم ،  تنها بر پایه همین اصل استواره . ضمنا  فرد مسیحی تنها از طریق عیسی مسیح با دیگران رابطه برقرار می کنه،  همونطور که  پولس رسول ،  در افسسیان در مورد مسیح میگوید: «زیرا که او سلامتى ما است.»

سعید : 

    بدون مسیح هم بین خدا،، انسان و هم میان انسانها با یکدیگر چیزی جز اختلاف وجود نداره. این مسیح است که واسطه ما شده و میان ما و خدا و نیز در بین خودمان صلح و آشتی برقرار نموده است. بدون او خدا را نمی شناختیم و نمی توانستیم او را خوانده بحضورش آییم. بدون مسیح برادرمان را نیز نمی شناختیم و قادر به ارتباط با او نبودیم چرا که «خودخواهی» ما، راه شناخت را سد می کرد.

سحر : 

 مسیح راه ارتباط با خدا و  ارتباط با برادان  و خواهران را هموار ساخت و اکنون مسیحیان قادرند در صلح و آرامش با یکدیگر بسر برند و یکدیگر را محبت و خدمت نموده یکى گردند. اما استمرار این امر فقط از طریق عیسی مسیح میسر خواهد بود و تنها از طریق او است که با یکدیگر یک بوده به هم پیوند خورده ایم. او تا به ابد تنها منجى ما خواهد بود.

سعید : 

 ضمنا هنگامی که پسر خدا جسم پوشید، به واسطه فیض بي شائبه خود، حقیقتاً و جسماً موجودیت، ماهیت و وجود تک تک ما را برخود گرفت. این نقشه ازلی خدای سه گانه بود و اکنون در او سالک هستیم. هرجا که او هست ما نیز هستیم و این همه بواسطه تجسم، برروى صلیب و در رستاخیز او میسر شده است. ما به او تعلق داریم زیرا در او هستیم و به همین خاطر است که کتاب مقدس ما را بدن مسیح میخواند. اما اگر حتى پیش از آنکه بدانیم یا بخواهیم، در مسیح با کُل کلیسا برگزیده و پذیرفته شده ایم و با یکدیگر در ابدیت به او تعلق داریم.

سحر: 

     ” ما که امروز در اینجا در مشارکت با برادر ایمان دار خودمون زندگی  می کنیم، روزی با او در مشارکتى ابدى خواهیم بود بنابراین هنگامى که به برادر خود نگاه می کنیم  باید بخاطر داشته باشیم که در ابدیت ،  در عیسی مسیح با او متحد خواهیم بود و تمامى راهنمایی ها  و آموزه های کتاب مقدس براى زندگى مشترك مسیحیان هم بر همین موضوع استوار است.  «اما در خصوص محبت برادرانه لازم نیست که به شما بنویسم زیرا خود شما از خدا آموخته شده اید که یکدیگر را محبت نمایید … لیکن اى برادران از شما التماس داریم که زیادتر ترقى کنید» “. 

سعید:  

  خود خداوند محبت برادرانه رو به ما مي آموزه و انسانها تنها باید این پند و تعلیم الهى رو بخاطر آورده همواره بیش از پیش در آن ترقى کنند. آغاز تعلیم ما در محبت الهى هنگامی بود که خدا بر ما رحم کرده عیسی مسیح را به عنوان برادرمان بر ما آشکار ساخت و با محبت خود، قلبمان را تسخیر کرد. زیرا وقتی خدا نسبت به ما رحیم و رئوف بود ما هم  یاد گرفتیم با برادرمان مهربان باشیم، و ” هنگامى که بجاى داورى بخشوده شدیم، ما نیز آماده بخشیدن برادران خود گشتیم. ” بنابراین آنچه خدا در حق ما انجام داد، ما نیز در حق دیگران انجام میدهیم. 

سحر: 

    هر چه بیشتر می یابیم، بیشتر میتوانیم بدهیم و هرچه محبت برادرانه مان کمتر باشد، کمتر در رحمت و محبت خدا زیست میکنیم. بنابراین خود خدا روبرو شدن با یکدیگر را به ما آموخت همانگونه که خود او نیز در مسیح با ما روبرو شده است. 

سعید: 

«پس یکدیگر را بپذیرید چنانکه مسیح نیز ما را پذیرفت براى جلال خدا» . بدین سان است که کسى که محض فیض خدا در زندگى مشترك با سایر مسیحیان بسر مىبرد، به معناى اخوت و برادري پى مى برد. پولس ایمانداران کلیسای خود را «برادران در خداوند» مي نامد .

سحر:

 برادر بودن با ایماندارى دیگر، تنها از طریق مسیح معنا پیدا میکند. بواسطه آنچه که عیسی مسیح براى من و در من انجام داد، برادر شخص دیگری هستم و او نیز به واسطه آنچه مسیح برایش انجام داده است برادر من محسوب مي گردد.

سعید : 

 این امر که از طریق مسیح برادر یکدیگر شمرده می شویم از اهمیت والایی برخوردار است. تنها نباید با کسی که فردى مشتاق و مؤمن است و میخواهد به عنوان برادر نزد من آید مشارکت داشته باشم  / بلکه هرآنکس که توسط مسیح از گناه آزاد شده و به ایمان و زندگى جاوید فراخوانده شده است برادرم محسوب مي گردد و شایسته مشارکت است. 

سحر : 

   روحانیت، تقوا و تواناییهای بالقوه فرد مسیحی نیست که شالوده مشارکت مان را تشکیل میدهد بلکه آنچه به سبب اخوت و برادری میان ما است، همان موجودیتی است که توسط مسیح دریافت کرده ایم .

سعید : 

 مشارکت مان با یکدیگر تنها بر پایه آنچه مسیح برای ما انجام داده استوار است و این امرى نیست که تنها در ابتداى راه باشه  و نباید فرض کنیم و به مرور زمان موارد دیگری هست که باید به مشارکت ما اضافه بشه.  بلکه این قانون در آینده و تا به ابد ثابت و پایدار خواهد ماند.

سحر :        

    مشارکت من با دیگران از حال تا به ابد / تنها  از طریق عیسی مسیح امکان پذیر خواهد بود و هرچه مشارکت  واقعي تر و عمیق تر شود به همان میزان مسائل دنیوی دیگری که بین ما قرار داره از بین میان رفته ، عیسی مسیح و کارش بطور واضح تر و ملموس تری به صورت تنها امر حیاتی بین ما در خواهد آمد. تنها از طریق مسیح به یکدیگر تعلق داریم … بله  ! از طریق مسیح، بطور کامل و تا ابدیت به یکدیگر تعلق داریم.

سعید: 

 دوستان بیایید با هم در دعا باشیم تا مشارکت صمیمانه ما با خدای قادر مطلق مشارکتی در روح و راستی باشه . و اراده ی خداوند در ما بیداری روحانی و رشد عظیم محبت مسیحانه نسبت به همدیگه باشه. 

لحظاتتون سرشار از نور و شور و زیبایی 

با امید شادی و شادروزی برای همه ی شما عزیزان 

در دستان خداوند بدرخشید 

تا برنامه ای دیگه ، خداوند یارتون.